به گزارش ميراث آريا( CHTN)، محرم عبدالله پور پژوهشگر و مردم شناس با بيان اين مطلب درباره بررسي مردم شناسي معدن نمک چهرآباد گفت: در گويش ترکي چالي به درختچه هايي گفته مي شود که پسوند اين کلمه بستگي به سختي چوب آن درخت دارد.

وي افزود: اجاق نيز در گويش ترکي به معني نشانگاه است. نشانگاه به مکان يا اشيايي گفته مي شود که مورد احترام مردم آن منطقه بوده است و مردم براي اجراي مراسم هاي آييني به آن محل مي رفته اند.

عبدالله پور با بيان اينکه نشانگاه را مي توان به چند دسته تقسيم کرد، گفت: در منطقه چهرآباد نشانگاه هايي مانند درخت، سنگ،آب وجود دارد که اين نشانگاه ها متعلق به يک گروه و دسته است. همچنين اشياي خاص نيز که مورد احترام مردم منطقه بوده است متعلق به چند طايفه بوده است.

وي ادامه داد: اما نشانگاه سوم،نشانگاهي است که مورد احترام همه افراد منطقه بوده است. اين نشانگاه ها شامل امامزاده ها، بارگاه امامان است.

حضور مردم شناسان در کاوش هاي نجات بخشي از موضوعاتي بود که اين مردم شناس به آن تأکيد کرد و افزود: باستان شناسي و مردم شناسي لازم و ملزوم يکديگر هستند و بايد براي پاسخ دادن به سوالات باستان شناسان تيم هاي مردم شناسي نيز در کاوش ها حضور داشته باشند.

وي در ادامه به کشف اتاقک استراحت کارگران معدن در چهرآباد اشاره کرد، و گفت: متأسفانه دو اتاقک کشف شده به دليل بي توجهي از بين رفته است و تنها يک اتاق باقي مانده است که اميدوارم پژوهشکده باستان شناسي راهکار مناسبي براي نگهداري از اين اتاقک داشته باشد.

به گفته عبدالله پور، تمامي کشفيات معدن نمک چهرآباد بايد به روستاهاي حمزه لو، مهرآبادي و چهرآباد برگردانده شود و اين اشيا در موزه اي با همين نام به نمايش گذاشته شود. چه، آثار کشف شده بيانگر فرهنگ، تمدن، انديشه و بينش مذهبي ساکنين فعلي منطقه و نياکانشان است.

115/

انتهای پیام/

کد خبر 138608045